● Akademija klasičnog slikarstva

 Akademija klasičnog slikarstva zasniva se na oblicima slikarstva sačuvanim još od perioda antike, vizantije, renesanse i umetnosti do početka 20. veka. Na njoj se izučava svaki element klasičnog likovnog jezika pojedinačno i omogućava da veštinom, kreacijom i idejom nastane delo poput onog koje i danas dovodi milione posetilaca u Luvr, Ermitaž, Ufici, Metropoliten, Prado, i dr.

Studije klasičnog slikarstva pridružuju se malom broju čuvara ovih znanja i vrednosti u Evropi i Americi. Saznanja stečena ovim programom su u svakom smislu neophodni temelj i za sve druge pravce i oblasti likovnih umetnosti. Koncept i program ovog fakulteta sadržan je u samom imenu: Akademija klasičnog slikarstva.

Od Altamire, preko drevnih civilizacija, do početka evropske kulture, i današnji čovek ima potrebu da slika. Ni najsavremenija tehnička sredstva, od fotoaparata do kompjutera, nisu umanjila ljudsku potrebu da viđeni svet fascinaciju vizuelnom senzacijom, živim i sintetičkim vizuelnim prikazima, zabeleži ugljanom olovkom, perom ili četkicom. Promene ljudske misli i najezda novih medija, novih načina izražavanja iste fascinacije, nisu oštetile, uništile, niti umanjile značaj slike. Naprotiv, svi ti novi trendovi stavili su sliku i klasično slikarstvo na pijedestal, sa kog ona treba da se odupre savremenim promenama i izazovima.

Gde leži tajna trajanja klasičnog slikarstva? Crtež, valer, boja i mnogi drugi likovni elementi njenog univerzalnog jezika izražavanja, njihova jasnost, istrajnost i osvedočene, proverene, merljive i očigledne vrednosti, čine klasično slikarstvo besmrtnim. Svaka umetnost – književnost, muzika, pa tako i slikarstvo – ima svoj specifični, definisani i konstantni, a istovremeno univerzalni i razumljivi, provereni i merljivi, kvalitativni sistem, jezik izražavanja – jezik umetnosti.